Դիանա Հակոբյանի անհատական ցուցահանդես. ՞ Գույնը կանչում է՞

Շարժում, արագություն, թեթևություն, անկշռություն, պարամետրեր, որոնք թերևս կարող էին ներհատուկ լինել շարժվող պատկերի, սակայն դրանք բնութագրում են Դիանա Հակոբյանի նոր կտավները: Անասելի արագությամբ ընթացող էլեկտրիկ արդյունաբերական բնանկարները ստիպում են մոռացության մատնել իրենց կտավային պատկանելությունը. որոշակի կապ է ստեղծվում մի քանի մեդիա իրականությունների միջև, և ծնվում է վիդեո և լուսանկարչական տարրերով հանդերձ մի նոր գեղանկարչություն:
Դիանա Հակոբյանի վիդեո աշխատանքներին հատուկ խաղի տարրը առկա է նաև այս նոր աշխատանքներում, թեև այստեղ այդ խաղն ավելի վերացական բնույթ է կրում. այն այլ իրականության մեջ հայտնվելու ձգտումը, փոխանցումն ու ընկղմումն է: Եթե իր վիդեո աշխատանքների մեծամասնությունը կրում է սուբյեկտիվ /անձնական/ բնույթ, և հեղինակն է ներկա այդ աշխատանքներում և խաղում է իր իսկ ստեղծած խաղերը, որոնք երբեմն էլ սոցիալական բովանդակություն ունեն՝ կապված կանանց խնդիրների հետ, ապա այս պարագայում խաղերը տեղի են տալիս կտրվածությանն ու հեռահարությանը: Սա նոր և ցանկալի աշխարհի ստեղծումն է: